آشنایی با الزامات راه پله ها مطابق مبحث ۴ مقررات ملی ساختمان

مبحث ۴ مقررات ملی ساختمان با عنوان الزامات عمومی ساختمان یکی از منابع آزمون صلاحیت (اجرا) رشته عمران، رشته شهرسازی، ترافیک، و صلاحیت (طراحی، نظارت و اجرا) رشته معماری می باشد.

در این نوشتار به بررسی الزامات راه پله ها می پردازیم.

الزامات راه پله ها:

الف) در راه پله ساختمان، حداقل اندازه عمق کف پله ۰/۲۸ متر است. ارتفاع پله باید به میزانی باشد که مجموع اندازه کف پله و دو برابر ارتفاع آن بین ۰/۶۳ تا ۰/۶۴ متر باشد.

ب) عمق کف پله از لبه کف پله تا تصویر افقی کف پله بعدی اندازه گیری می شود. یکسان بودن اندازه کف و عمق پله در یک شیب پلکان الزامی است.

پ) در تمام ساختمان ها میزان حداقل عرض پله الزامی، بر حسب نوع و بار تصرف و متناسب با تعداد استفاده کنندگان تعیین می شود. در هر صورت پله هایی با عرض مفید کمتر از ۱/۱ متر و پلکان های دارای پاگردی که عموم از آن استفاده کنند با عرض مفید کمتر از ۲/۴ متر مجاز نیست.

ت) حداقل عرض یا شعاع پاگرد، مساوی عرض پله می باشد.

ث) حداکثر تعداد پله های بین دو پاگرد در ساختمان های مورد استفاده افراد دارای معلولیت و کم توانان جسمی حرکتی باید ۱۲ پله باشد.

ج) حداقل ارتفاع غیر سرگیر پله ها و پاگردهای آن ها در تمام طول مسیر ۲/۰۵ متر است که از لبه هر کف اندازه گیری می شود.

چ) در ساختمان های دارای چهار طبقه و بیشتر بالای زمین، حداقل یک پلکان عمومی ساختمان باید تا سطح بام امتداد یابد، مگر در بام هایی با شیب تندتر از ۳۳ درصد و یا بام هایی که هیچ گونه استفاده ای ندارند که دسترسی از طبقه آخر به آن ها از طریق امکانات مانند نردبام مجاز است.

ح) در ساختمانی که برای بام آن پلکان وجود دارد، دسترسی به بام باید از طریق یک اتاقک خرپشته با مساحت برابر یا کمتر از قفسه راه پله تامین شود.