آشنایی با اجرای لوله کشی روکار گاز براساس مبحث ۱۷ مقررات ملی ساختمان
ویرایش سال ۸۹ مبحث ۱۷ مقررات ملی ساختمان با عنوان لوله کشی گاز طبیعی یکی از منابع آزمون رشته های عمران (اجرا)، تاسیسات مکانیکی (طراحی، نظارت و اجرا) و معماری (نظرات و اجرا) می باشد. در این نوشتار به بررسی اجرای لوله کشی روکار گاز مطابق با مبحث ۱۷ مقررات ملی ساختمان می پردازیم.
لوله کشی گار وقتی به صورت روکار انجام می شود که دسترسی به آن مستقیم و نیازی به حفاری و تخریب نبوده و در محلی نصب شود که قابل رویت باشد.
لوله کشی در سوله های صنعتی، محوطه های باز و نقاطی مه امکان قرار گرفتن در مسیر رفت و آمد وسایل نقلیه و یا برخورد اجسام خارجی وجود نداشته باشد و یا در معرض صدمات مکانیکی نباشد تا فشار ۳۰ پوند بر اینچ مربع می تواند به صورت روکار اجرا شود.
اجرای لوله کشی روکار گاز:
الف) در مناطقی که لوله گاز به صورت روکار احرا می شود باید لوله ها توسط پایه های مناسبی محکم شده و پیش بینی های لازم جهت جلوگیری از صدمات فیزیکی صورت گیرد.
ب) لوله کشی روکار باید به ترتیب مناسبی در فواصل معین محکم و استوار شده باشد، برای این کار باید از بست های فلزی مخصوص لوله و متناسب با قطر آن که دارای استحکام کافی می باشد استفاده شود.
پ) بستن و یا جوش دادن یک لوله به لوله دیگر و لوله به اسکلت یا اجزا فلزی غیر ثابت ساختمان به طور مستقیم ممنوع است.
ت) بست های لوله های عمودی باید لوله ها را به طور کامل در خود گرفته و زون آنها را مهار نماید.
ث) طول پایه های بست های لوله های روکاری که خارج از ساختمان قرار دارند باید به گونه ای باشد که لوله با دیوار محل اتکا حداقل یک سانتیمتر فاصله داشته باشد تا گرد و خاک در فاصله بین لوله و دیوار جمع نشده و باعث خوردگی تدریجی لوله نشود.
ج) استقرار و کیفیت نصب لوله های گاز باید به نحوی باشد که از لرزش و نوسان مصون بماند و مهار آن باید طوری انجام گیرد که فشاری به تجهیزات منتقل نگردد.
چ) لوله کشی روکار نباید از زیرزمین های متروک و دخمه مانند ساختمان ها عبور نمایند مگر آنکه این نقاط دارای جریان طبیعی هوا و یا تهویه مناسب باشند. از پوشاندن و اختفا لوله در داخل ساختمان باید حتی الامکان خودداری به عمل آید.
ح) در مواردی که لوله از داخل درب و یا پنجره عبور می کند، باید پیش بینی های لازم جهت جلوگیری از سائیدگی و سایر صدمات فیزیکی لوله به وسیله درب یا پنجره یا شیشه به عمل آید.
خ) فاصله لوله های روکار تا لوله های آب گرم باید حداقل ۵ سانتیمتر باشد. در مواردی که حفظ فاصله فوق امکان پذیر نباشد باید لوله گاز با عایق حرارتی مناسب پوشانده شود.
د) کانال های عمودی یا افقی ساختمان که لوله گاز از آن ها عبور می کند، باید از پایین و بالا به هوای آزاد راه داشته باشد تا تعویض طبیعی هوا در آن ها صورت گرفته و امکان تجمع گاز در آن ها وجود نداشته باشد.
ذ) لوله گاز نباید با سیم و کابل برق در تماس باشد. فاصله سیم روکار برق با لوله گاز حداقل ۱۰ سانتیمتر باید باشد. در مواردی که رعایت فاصله فوق امکان پذیر نباشد باید لوله گاز با عایق الکتریکی مناسب پوشش داده شود.
ر) در لوله کشی روکار که در معرض تغییرات قابل توجه حرارت قرار دارند باید تدابیر لازم برای مقابله با انبساط و انقباض صورت گیرد. انشعاب های لوله های طویل باید طوری باشد که تغییرات طول لوله اصلی در اثر انقباض و انبساط باعث شکستن آن ها نشود.
دوستان و داوطلبان آزمون نظام مهندسی ساختمان برای قبولی در آزمون می توانند از منابع گردآوری شده زیر استفاده نمایند:
نمونه سوالات مبحث ۱۷ لوله کشی گاز طبیعی (تست ها تالیفی میباشد)
کلیدواژه های آزمون نظام مهندسی
آزمون آنلاین مبحث ۱۷ مقررات ملی ساختمان لوله کشی گاز طبیعی (رایگان)
پکیج راهنمای حل مسائل مبحث ۱۷ (گازکشی، دودکش، تامین هوای احتراق)
پاسخ تشریحی تست های مبحث ۱۷ مقررات ملی ساختمان در آزمون نظارت معماری مهر ۹۹
پاسخ تشریحی تست های مبحث ۱۷ مقررات ملی ساختمان در آزمون اجرا معماری مهر ۹۹
پاسخ تشریحی سوالهای مبحث ۱۷ مقررات ملی ساختمان در آزمون نظارت معماری مهر ۹۸
پاسخ تشریحی تست های مبحث ۱۷ مقررات ملی ساختمان در آزمون اجرا معماری مهر ۹۸
