آشنایی با فیوزها به عنوان وسیله حفاظتی در ساختمان

مبحث سیزدهم مقررات ملی ساختمان (طرح و اجرای تاسیسات برقی ساختمان) جزو منابع رشته معماری (نظارت و اجرا) و همچنین رشته عمران (اجرا) و همچنین صلاحیت های طراحی، نظارت و اجرا رشته تاسیسات برقی می باشد.

در این نوشتار به بررسی فیوزها در ساختمان می پردازیم.

فیوزها:

الف) از فیوزها می توان به عنوان وسیله حفاظتی در موارد زیر استفاده کرد:

– حفاظت مدارها: در برابر جریان های اتصال کوتاه و اضافه بار

– حفاظت دستگاه ها: در برابر جریان اتصال کوتاه

– تامین ایمنی: در صورت اتصال کوتاه بین یک هادی فاز با بدنه های هادی و یا هادی حفاظتی (PE) و یا هادی حفاظتی-خنثی (PEN)

ب) فیوزهای پیچی باید مجهز به قطعه محدود کننده فشنگ پذیری (ته فشنگ) باشند تا جایگزینی با فشنگی که جریان نامی آن بیشتر از فشنگ مورد نظر است امکان پذیر نباشد.

پ) خارج و داخل کردن فیوزهای تیغه ای یا چاقویی باید فقط با استفاده از فیوزکش عایق امکان پذیر باشد.

ت) هنگامی که فیوز پیچی بسته و کامل شده است هیچ یک از قسمت های برق دار فیوز، از جمله ترمینال های آن نباید در دسترس یا قابل لمس باشند. قطب ته پایه فیوزهای پیچی باید به طرف تیغه مدار (فاز) وصل شده باشد.

ث) استفاده از فیوزهای غیراستاندارد یا فیوزهایی که المان ذوب شونده آن قابل تعویض باشد ممنوع است.

ج) تعمیر و تعویض و ترمیم المان عبور جریان در داخل فشنگ فیوزهای استاندارد به هر نحو و شکلی ممنوع است.

چ) استفاده از فیوز در تاسیسات انشعاب برق (کنتور) باید طبق ضوابط شرکت برق انجام شود.