آشنایی با اجرای سیستم لوله کشی گاز طبیعی براساس مبحث هفدهم مقررات ملی ساختمان
مقررات ملی ساختمان مجموعه ای از ضوابط فنی، اجرایی و حقوقی لازم الرعایۀ در طراحی، نظارت و اجرای عملیات ساختمانی اعم از تخریب، نوسازی، توسعه بنا، تعمیر و مرمت اساسی، تغییر کاربری و بهره‌برداری از ساختمان که به منظور تأمین ایمنی، بهره دهی مناسب، آسایش، بهداشت و صرفه اقتصادی فرد و جامعه وضع می‌گردد.
در مبحث هفدهم مقررات ملی ساختمان که یکی از مباحث ۲۲ گانه است به موضوع لوله کشی گاز طبیعی در جهت حفظ ایمنی اشخاص، اموال، حفظ محیط زیست و مصرف بهینه گاز پرداخته شده است. در این مطلب به اجرای سیستم لوله کشی گاز طبیعی در ساختمان ها می پردازیم.
الزامات اجرای سیستم لوله کشی گاز طبیعی:
- لوله جانشین کنتور:در زمان اجرای سیستم لوله کشی گاز باید در محلی که برای نصب کتنور در نظر گرفته شده است، یک قطعه لوله با مهره و ماسوره یا فنج روی سیست لوله کشی نصب شود تا در زمان نصب کنتور در این محل مشکلی از نظر لوله کشی پیش نیاید، به این قطعه لوله جانشین کنتور گفته می شود.
- کلکتور: باید با استفاده از اتصالات استاندارد ساخته شود. اخذ انشعاب به صورت مستقیم بدون استفاده از اتصالات استاندارد لوله کلکتور ممنوع است.
- محل نصب کلکتور حتی الامکان در فضای باز و در هر حال باید دارای تهویه طبیعی باشد.
- نصب شیر قفلی برنجی روی هر یک از انشعابات خروجی از کلکتور قبل از کنتور الزامی است.
- شیرها: کلیه شیرهای مصرف باید در موقع بازرسی سیستم لوله کشی نصب شده باشند.
- برای دستگاه های گازسوزی که مابین قفسه بندی قرار می گیرند، شیر انشعاب باید طوری نصب شود که بالاتر از ارتفاع قفسه ها باشد و مستقیما در بالا یا پشت دستگاه گازسوز قرار نگیرد.
- شیرهای مصرف نباید داخل کابینت و یا محفظه دربسته قرار گیرند.
- در محل هایی که شیر گاز در مجاورت کلید و چریز برق، جعبه تقسیم، جعبه فیوز قرار می گیرد، شیر گاز باید در ارتفاع حداقل ۱۰ سانتی متر بالاتر از کلید یا پریز و یا در فاصله افقی ۱۰ سانتی متری از آنها نصب شود. اگر شیر اجبارا در زر کلید یا پریز قرار گیرد رعایت حداقل ۵۰ سانتی متر فاصله ضروری است.
- ارتفاع لوله های روکار از سطح زمین در خارج از ساختمان باید طوری باشد که از صدمات خارجی محفوظ بماند.
- فاصله لوله روکار تا لوله های آب باید حداقل ۵ سانتی متر باشد. در مواردی که حفظ فاصله امکان پذیر نباشد باید لوله گاز نوارپیچی شود.
- عبور لوله گاز از داخل کانال های مربوط به هواکش، آسانسور، دودکش تهویه مجاز نیست.
- لوله گاز نباید با سیم و کابل برق داخلی و خارجی ساختمان تماس داشته باشد.
- فاصله سیم روکار، کلید و پریز برق با لوله های گاز باید حداقل ۵ سانتی متر باشد.
- عبور لوله گاز از سقف کاذب، حمام ها و مناطق مرطوب مانند سونا ممنوع است.
- نقاط انتهایی لوله کشی نباید در پشت درها واقع شود.
- در لوله کشی توکار فقط باید از اتصالات فولادی جوشی بدون درز و با روش جوشکاری برق استفاده شود.
- عبور لوله های توکار از داخل و یا دهانه چاه آب و فاضلاب ممنوع است.
- برای جلوگیری از آسیب دیدن لوله یا چوشش آن به وسیله ریشه درخت، باید تمهیدات لازم در نظر گرفته شود.
- اگر لوله گاز با سایر لوله ها در کانال مشترکی قرار دارد که نمی توان آن را با ماسه پر نمود، باد دارای تهویه بوده و به هوای آزاد مرتبط باشد.
مبحث ۱۷ مقررات ملی ساختمان یکی از منابع آزمون نظام مهندسی است لذا به داوطلبان آزمون نظام مهندسی توصیه می شود از منابع زیر برای موفقت در آزمون استفاده نمایند.
پک راهنمای حل مسائل مبحث ۱۷ (گازکشی، دودکش، تامین هوای احتراق)
راهنمای حل مسائل لوله کشی گاز (انتخاب قطر،نوارپیچی، عایق کاری و…)
آزمون آنلاین مبحث ۱۷ مقررات ملی ساختمان لوله کشی گاز طبیعی (رایگان)
نمونه سوالات مبحث ۱۷ لوله کشی گاز طبیعی (تست ها تالیفی میباشد)
