آشنایی با اصول کلی برای کاهش نیاز انرژی تاسیسات مکانیکی ساختمان براساس مبحث ۱۹

مبحث نوزدهم مقررات ملی ساختمان تحت عنوان صرفه جویی در مصرف انرژی یکی از مباحث آزمون رشته های عمران (اجرا)، تاسیسات مکانیکی (طراحی و نظارت)، تاسیسات برقی (طراحی و نظارت) و معماری (طراحی، نظارت و اجرا) می باشد.

در این نوشتار به بررسی اصول کلی برای کاهش نیاز انرژی تاسیسات مکانیکی ساختمان براساس مبحث ۱۹ می پردازیم.

اصول کلی برای کاهش نیاز انرژی تاسیسات مکانیکی ساختمان براساس مبحث ۱۹:

الف) به کارگیری سیستم ها و تجهیزات فعال، یا غیرفعال که از منابع انرژی تجدیدپذیر، مانند خورشید و زمین گرمایی، بهره می برند، به خصوص در ساختمان های با زیربنای بیش از ۲۰۰۰ مترمربع، توصیه می شود.

ب) تجهیزات تامین نیازهای سرمایی و گرمایی، تهویه و آب گرم مصرفی، مانند انواع بخاری ها، کولرها، پمپ های حرارتی، پمپ ها، آب گرم کن ها، دمنده ها (فن ها) و اجزای مختلف موتورخانه ها، باید دارای برچسب انرژی باشند.

پ) فضاهای کنترل شده ساختمان نباید به طور مستقیم با فضاهای کنترل نشده یا فضای خارج در ارتباط باشند و باید به شکل مناسبی، با استفاده از در، جداکننده و مانند آنها، از این فضاها جدا شوند. در فضاهای کنترل شده پر تردد لازم است در به صورت خودکار بسته شود.

ت) در هتل ها، بیمارستان ها، ادارات مجتمع های تجاری و ساختمان های با کاربری مشابه، لازم است سیستمی برای توقف خودکار سرمایش و گرمایشف در صورت بازماندن طولانی مدت، بازشوهای خارجی، پیش بینی شود. در این ساختمان ها، کاربرد سیستم های هوشمند توصیه می شود.

ث) در واحدهای مستقل ساختمانی که گرمایش، سرمایش یا آب گرم مصرفی آنها با یک سیستم مشترک تامین می شود، توصیه می شود که برای هر یک از واحدها کنتور اندازه گیری مصرف انرژِ نصب گردد تا اثر ندابیر به کار برده شده برای کاهش مصرف انرژِ در هر واحد، جداگانه محاسبه و عاید همان واحد گردد.

ج) در ساختمان های گروه یک، چنانچه نیاز انرژِ بخشی از ساختمان، یا بخشی از سیستم های آن، زیاد باشد، نصب کنتور اندازه گیری جداگانه برای آن الزامی است.

چ) دمای هوای داخل فضاها، در محل حضور افراد، باید در اوقات سرد سال حداکثر ۲۰ درجه سلسیوس و در اوقات گرم سال حداقل ۲۸ درجه سلسیوس تنظیم شود. در مناطق مرطوب دمای هوای فضاها در اوقات گرم سال باید بسته به مورد تعیین شود، و در هیچ حالتی نباید کمتر از ۲۵ درجه سلسیوس باشد. برای فضاهای دارای شرایط خاص رعایت مقادیر فوق لازم نیست و دماهای تنظیم گرمایش و سرمایش آنها را باید بسته به مورد تعیین کرد.

نکته: در مورد کولرهای آبی نیاز به رعایت مقررات دمای مبنا نیست.

ح) در ساختمان هایی، مانند ساختمان های صنعتی، که کنترل دمای کل هوای داخل ضرورت ندارد، نیازهای آسایش حرارتی باید به صورت موضعی تامین گردد.