تهویه مطبوع  عبارت است از فن آوری رساندن شرایط طرح داخل به شرایط استاندارد یا آسایش مطلوب. شرایط می تواند شامل کیفیت هوا، دما، رطوبت و فشار باشد. طراحی سیستم تهویه مطبوع را مهندس مکانیک با استفاده از اصول ترمودینامیک، مکانیک سیالات و اصول انتقال حرارت انجام می دهد. در برخی از مواقع لغت تبرید نیز به دنبال تهویه مطبوع می آید.

تهویه ی مطبوع از طرق مختلف این شرایط را در محیط های مسکونی، صنعتی، تجاری، پزشکی، اداری و بدون در نظر گرفتن شرایط آب و هوایی برای انسان فراهم می‌کند که عبارتند از:

  1. بوجود آوردن هوای پاک و سالم
  2. کنترل سرعت وزش هوا و تصفیه ی هوا
  3. کنترل رطوبت به وسیله ی خشک کردن ورطوبت دهی
  4. کنترل دمای محیط به وسیله ی سرمایش و گرمایش دهی
  5. ضد عفونی و ایزوله کردن هوا در محیط های پزشکی و بیمارستان ها