معرفی میراگرها مطابق با مبحث ۵ مقررات ملی ساختمان ویرایش ۹۶

مبحث پنجم مقررات ملی ساختمان تحت عنوان مصالح و فرآورده های ساختمانی از منابع آزمون صلاحیت های (نظارت، اجرا) رشته عمران و صلاحیت (نظارت و اجرا) رشته معماری می باشد.

در این نوشتار به معرفی میراگرهای مورد استفاده در صنعت ساختمان می پردازیم.

معرفی میراگرهای مورد استفاده در صنعت ساختمان:

الف) میراگرهای جاری شونده (تسلیمی):

این نوع میراگرها از ابزار اتلاف انرژی وابسته به تغییرمکان هستند که به واسطه ورود به ناحیه ی غیرارتجاعی با تبدیل بخش عمده ای از انرژی مکانیکی به انرژی حرارتی باعث اتلاف انرژِی وارد شده با سازه خواهند شد. در این میراگرها از مواد شکل پیر استفاده خواهد شد.

ب) میراگرهای ویسکوالاستیک:

معمولا از مصالح جامد ویسکوالاستیک ساندویچی قرار گرفته بین صفحه های فلزی تشکیل می شوند و اتلاف انرژی ناشی از ایجاد کرنش های برشی در مصالح ویسکوالاستیک می باشد. استفاده از میراگرهای ویسکوالاستیک باعث افزایش سختی در سازه به مقدار کم می شود که ناشی از سختی ذاتی ذخیره شده در مصالح ویسکوالاستیک می باشد. هدف اصلی از به کاربردن میراگرهای ویسکوالاستیک اتلاف انرژی در سازه های در حال ارتعاش است.

پ) میراگرهای ویسکوپلاستیک:

این میراگر از یک بلوک لاستیکی قرار داده شده بین دو صفحه فلزی قوسی کشل ساخته شده است. بدلیل وجود ماده ویسکوالاستیک و صفحات فلزی و پیکربندی خاص میراگر، این تجهیز در سطوح مختلف تحریکات اتلاف انرژی ورودی زلزله، باد و یا هر منبع ایجاد ارتعاش و لرزه در سازه ها را موجب می شود. در سطوح کم تحریکات اتلاف انرژی فقط توسط مصالح ویسکوالاستیک تامین می شود و در تحریکات قوی اتلاف انرژی توسط مصالح ویسکوالاستیک به همراه جاری شدن اجزا فولادی دستگاه تامین می گردد.

ت) جداگرهای لرزه ای:

این تکیه گاه ها موجب جدایی سازه از زمین شده و مانع از انتقال لرزش شدید زلزله به سازه می شوند، در واقع با افزایش پریود، شتای طیفی کمتری به سازه منتقل می شود. اشکال متفاوتی از جداگرها به کار می رود. ولی کاربرد تکیه گاه چند لایه ورقه ای فولادی مابین لایه های لاستیکی متداول است. از مواد مورد استفاده در جداسازهای لرزه ای می توان به نئوپرن اشاره نمود. نئوپرن یک هموپلیمر از کلروپرن است.