آشنایی با ضوابط قیر و قطران مصرفی در ساختمان براساس مبحث ۵ مقررات ملی ساختمان
قیر ماده ای هیدروکربنی سیاه رنگ است که از هیدروکربن های آلی با ترکیبات پیچیده شیمیایی ساخته می شود. مهمترین خاصیت قیر چسبنده بورن و غیرقابل نفوذ بودن در برابر آب.
قطران از تقطیر گازهای حاصل از حرات دادن زغا سنگ، چوب و سنگ های شیستی به دست می آید و رنگی سیاه و متمایل به قهوه ای دارد.
دسته بندی قیر:
الف) قیر طبیعی: برخی از انواع قیر در طبیعت و در اثر تبدیل تدریجی نفت خام و تبخیر مواد فرار آن در اثر گذشت سال های بسیار زیاد به دست می آید.
ب) قیر جامد: آخرین فرآورده ای است که از تقطیر نفت خام فراهم و بر حسب درجه های نفوذ مختلف تولید می شود.
پ) قیر دمیده: حساسیت این قیرها نسبت به دما کمتر است و ار آنها بیشتر برای پر کردن ترک های روسازی بتنی و درزها استفاده می شود.
ت) قیر محلول: قیرهای خالص جامد یا نیمه جامد هستند و مصرف آنها جز به روش حرارت دادن که موجب کاهش کندروانی قیر می شود، امکان پذیر نیست.
ث) قیرهای زودگیر یا RC: اگر برای حل کردن قیرهای خالص و تهیه قیر محلول از حلال های سبک نظیر بنزین استفاده شود، قیر حاصل زودگیر است.
ج) قیر کندگیر یا MC: این قیرها از حل کردن قیر خالص در مواردی مانند نفت سفید و یا حلال های مشابه تهیه می شود که سرعت تبخیر این حلال ها نسبت به حلال بنزین در قیرهای زودگیر، کندتر و طولانی تر است.
چ) قیرهای دیرگیر یا SC: قیرهای دیرگیر را با حل کردن قیرهای خالص در روغن ها، حلال های دیرگیر نفتی، مانند گازوئیل یا نفت سیاه، می توان مانند قیرهای خالص مستقیما از تقطیر نفت خام تهیه کرد.
ح) قیر امولسیون: از مخلوط کردن قیر و آب با یک ماده اولسیون ساز قیرهای امولسیونی بدست می آیند.
خ) قیرهای اصلاح شده: افزودنی های قیر، که طیف وسیعی از مواد معدنی، آلی و طبیعی را در برمی گیرد.
ضوابط قیر و قطران مصرفی در ساختمان براساس مبحث پنجم
ایمنی، بهداشت و ملاحظات زیست محیطی
الف) قیرهای خالص: حداکثر دما برای گرم کردن قیرهای خالص نباید از ۱۷۶ درجه سلسیوس تجاوز کند. در موقع گرم کردن این قیرها و هر نوع قیر دیگری در دمای مناسب، نباید دود آبی متصاعد شود که انتشار آن در هوا، موجب افزایش آلدهیدها در محیط کار می شود.
ب) قیرهای محلول: دما مناسب برای این قیرها بر حسب ایم که قیر محلول در چه رده ای از قیرهای زودگیر، کندگیر یا دیرگیر قرار گرفته باشد، باید همواره کمتر از درجه اشتعال قیر باشد.
پ) قیرهای امولسیون: برای مصرف این قیرها به طور معمول نیازی به حرارت دادن آنهانیست. لذا از نظر اقتصادی و ایمنی بر انواع دیگر قیرها برتری دارند.
بسته بندی، حمل و نگهداری:
الف) قیرهای جامد و محلول: این قیرها برای مصارف ساختمانی، در بشکه عرضه می شود. در بشکه های قیر، موقعی که قیر داخل بشکه سرد شده باشد بسته می شود.
ب) امولسیون های قیر: این امولسیون ها با بشکه حمل نی شوند زیرا برای جابجایی و نقل و انتقال بشکه ها به ویژه اگر روی زمین غلتیده شود موجب شکست امولسیون قیر می شود و در نهایت آن را غیرقابل مصرف می سازد. از این رو از تانکر برای حمل قیرهای امولسیونراستفاده می شود. امولسیون های قیر نباید یخ بزند، زیرا این عمل باعث شکست آن شده و قیر را از آب جدا می سازد. افزایش دما مجب شکست زودهنگام امولسیون قیر می شود.
مبحث ۵ مقررات ملی ساختمان تحت عنوان مصالح و فرآورده های ساختمانی یکی از منابع آزمون رشته های عمران (نظارت، اجرا) و معماری (نظارت و اجرا) می باشد. دوستان برای تسلط بیشتر به این مبحث و سایر مباحث مقررات ملی ساختمان می توانند از منابع مطالعاتی زیر استفاده نمایند:
نمونه سوالات مبحث ۵ مقررات ملی ساختمان مصالح و فرآورده های ساختمانی (تست های تالیفی)
کلیدواژه های آزمون نظام مهندسی
آزمون آنلاین مبحث ۵ مقررات ملی (مصالح و فرآورده های ساختمانی)
پاسخ تشریحی سوالات مبحث ۵ آزمون نظارت عمران مهر ۹۸
آشنایی با الزامات سیمان هیدرولیکی در صنعت ساختمان براساس مبحث ۵ مقررات ملی
آشنایی با فرآورده های سیمانی مورد استفاده در ساختمان بر اساس مبحث ۵
آشنایی با ضوابط کاشی سرامیکی مورد استفاده در صنعت ساختمان براساس مبحث ۵
ضوابط قیر و قطران مصرفی در ساختمان براساس مبحث ۵
